<p><p class="바탕글"><br></p><p class="바탕글"><iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/DmVmt_v32qU" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><b><span style="color: rgb(152, 0, 0);">브금을 </span><span style="color: rgb(152, 0, 0);">틀고 봐주시면 감사하겠습니다.</span><br></b></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 첼로는 조용히 바 안을 울리고 있었다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 바 안의 손님들은 그저 자기의 앞에 놓인 진 토닉들을 홀짝이거나, 부여잡고 있었다. 어느 누구도 입을 열거나 하는 사람은 없었다. 그저, 조용히, 울려퍼지는 첼로의 음율을 감상하고 있었다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 누군가는 가볍게 미소를 지었다. 그의 멋들어진 콧수염은 바 안의 손님들에겐 매우 익숙한 명물이다. 이제 노년에 가까운 첸슬럿은 진 토닉을 조용히 들어올렸다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “첼리스트 아가씨, 노래 하나를 주문하고 싶은걸.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 첼로를 키던 회색빛 포니는 활을 내려놓았다. 이런 갑작스러운 주문은 늘 당황스럽지만, 그 당황이 사람을 즐겁게 하는 매력이 있다. </span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “어떤 노래를 주문하실 건가요?”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 바 안의 손님들도 다 같이 첸슬럿의 콧수염진 입을 바라보았다. 그의 약간은 술냄새나는 입에서는, 언제나 유쾌한 말이 흘러나오기에......,</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “아, 제목도, 가사도 다 잊어버린 노래야. 나같은 늙은이나 기억할법한, 낭만적이지만 서글픈 노래였지. 어때, 연주해볼수 있겠나?”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 회색빛 포니는 미소를 지었다. 그 젊은 아가씨는 언제나 아름다운 미소를 입가에 지고 다녔고, 그 때문에 바의 손님들은 바를 떠나지 못한다고 입을 모았다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “좋아요, 첸슬럿씨. 하지만 제가 그 노래를 연주한다면 오늘은 거하게 쏘셔야 할거에요.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “첼리스트, 그런건...”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “이봐요, 첸슬럿! 먼저 내기건 것은 자넨데 빼선 되겠나! 거하게 쏘는거야, 응?”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 빈은 첸슬럿의 어깨를 치며 웃음을 터뜨렸고, 덩달아 많은 포니들이 첸슬럿을 몰아붙였다. 대체로 첸슬럿의 후함을 칭송하는 소리였고, 이런 일에 죽을때까지 남자인 첸슬럿이 물러설리 없었다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “좋아, 내가 거하게 쏘지! 첼리스트 아가씨, 아가씨 대단한데.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “고마워요.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 회색빛 포니는 첸슬럿을 향해 가볍게 웃어보이고는 다시 첼로의 활을 잡았다. 몇몇은 다시 진 토닉에 발굽을 가져갔고, 몇몇은 소소히 잡담하기 시작했다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 첼로가 켜지기 시작했다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 첸슬럿은 곧 눈가가 빛나기 시작했다. 분명 빛 때문만은 아니었지만, 아무도 거기에 대해 말을 하진 않았다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 첼리스트는 바의 면면들을 둘러보았다. 그녀가 가장 좋아하는 모습이었다. 보기 좋은 모습은 아니었지만. 술에 찌들어 알코올 냄새나 풀풀 풍기는 마이크와, 언제 열렸는지도 가늠이 안되는 그랜드피아노, 한번이라도 치면 금방 부서져버릴듯한 드럼.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 그것들 중 유일하게 소리를 울리고 있는 자신의 첼로.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 첸슬럿씨는 또다시 도박으로 자산을 탕진했다고 한다. 청년 때 영화배우가 되기 위해 캔틀롯으로 상경했다는 그는 이젠 그 콧수염만이 유일한 자랑거리가 되어버렸다. 모두는 ‘자네는 틀림없이 영화배우가 될 거라네.’라고 그에게 말하지만 그들도, 그도 그것이 사실이라 생각하진 않았다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 빈씨는 소설가였다. 분명 그는 자신이 이루고 싶은 것을 이루었지만, 늘 자신의 결정에 불만이 있다. 어째서, 조금이라도, 왜. 하루하루 그는 번민하고 언제나 이 바를 찾는다. 그가 자신의 소설을 자랑스레 여기면서도 일부러 아무에게도 안보여 주는 것은 그런 이유 때문이라는 것을 첼리스트는 알고 있었다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 누구는 부동산 중개인이었고, 웨이트리스들은 손님들의 사이를 누비며 웃음을 뿌렸다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 바에 묻힌 꿈들은 진 토닉 안에서 찰랑이는 첼로의 음악소리에, 잠시 위안을 가진다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> </span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 바의 구석에서 눈물을 훔치던 첸슬럿은 조용히 첼리스트에게 다가왔다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “훌륭한 노래였네, 첼리스트.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “고마워요. 첸슬럿씨. 마음에 드셨나요?”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “그래. 내가 주문한 노래는 아니었지만, 마음에 들었네. 내기는 졌으니 자네 말대로 ‘거하게’ 쏘지는 못하겠지만 이런건 줄수 있겠군.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 그는 첼리스트의 항아리에 돈을 떨어트렸고, 첼리스트는 그지 미소를 지어주었다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “감사합니다, 첸슬럿씨. 근데, 그 노래는 어떤 노래였나요? 기회가 된다면 들려드리고 싶은데요.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 첼리스트는 그것이 단순한 접대용 맨트인지, 아니면 그 늙은이를 위한 조잡한 입놀림인지 자신도 모르겠다고 생각했다. 그 말에, 첸슬럿은 그 멋들어진 콧수염으로 미소를 지어주었다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “글쎄, 첼리스트. 평생 그 노래를 다시 들을 일은 없을 것 같군. 이번에 팁은 내가 줄만큼 준 듯 하니, 저 친구들 전부에게 팁을 받은 샘 치고, 한동안 노래를 들려주게. 저들은 모두 노래를 듣고 싶어하고, 자네는 그들을 즐겁게 하잖는가.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 첸슬럿은 그 말을 끝으로 바를 나갔고, 첼리스트는 그의 뒷모습에 인사를 보낸 다음, 그녀의 모든 관중에게 다시 노래를 들려주기 시작했다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 첼로의 음악은 한동안 밤의 바를 울렸고, 그날 조간신문의 6면엔 짤막하게 한 사내의 인생비관 자살에 대한 기사가 실렸다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 언제나와 같이 아침 일찍 일어난 바이닐은 캔틀롯 주민들의 쾌청한 아침을 위해 자신의 배이스 캐논을 키러 내려갔고, 상상 외의 모습에 자신의 자랑스런 배이스 캐논을 박살낼 뻔했다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “뭐, 뭐해?”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “아, 일어났구나, 바이닐.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “왠일로 이렇게 아침일찍 일어났어?”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “..... 노래를 들려줘야하는 포니가 있어서.”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 바이닐은 주위를 둘러보았다. 식기가 몇 개, 가구가 몇 개, 이런저런 악보 몇 개가 늘어져 있었지만 포니는 전혀 보이지 않았다. 옥타비아가 미치지 않았나, 하는 가설을 바이닐은 잠시 고려해보고는 고개를 저었다.</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> “누군데?”</span></p><p class="바탕글"> <!--[if !supportEmptyParas]--> <!--[endif]--> <o:p></o:p></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"> 옥타비아는 싱긋 웃어보이더니 말없이 첼로를 키기 시작했고, 바이닐은 오늘 베이스 캐논은 물건너 갔구나, 하는 단순한 심회와 함께 커피를 따랐다.</span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><span lang="EN-US" style="mso-fareast-font-family:-윤고딕110;font-family:-윤고딕110;mso-hansi-font-family:-윤고딕110;"><br></span></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110">*********************************************************************************************</font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110">포게에는 늘 좋은일만 가득하길 바랍니다만, 크고작은 사건들이 그치지 않네요...</font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110"><br></font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110">슬픈 일입니다. ㅠ</font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110"><br></font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110">피아노맨을 듣다가 갑자기 이야기가 떠오르더군요. 저걸 이야기라고 하기엔..... 확실히 좀 민망하긴 합니다만.</font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110"><br></font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110">라멘토소는 음악용어로 '슬프게'라는 의미입니다. 원래는 진혼곡이라는 의미의 레퀴엠으로 하려 했지만 너무 중2같아서</font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110"><br></font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110">관뒀지요. 하하.....</font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110"><br></font></p><p class="바탕글"><font face="-윤고딕110">부디 즐겁게 감상하셨기를 <span style="font-family: Gulim, 굴림, AppleGothic, sans-serif;">:D</span></font></p></p>
댓글 분란 또는 분쟁 때문에 전체 댓글이 블라인드 처리되었습니다.